جوانب مراقبت بیش از حد والدین
جنبه اول مداخله گری نام دارد؛
پدر یا مادر دخالت می‌کنند و به جای اینکه کودک خودش مشغول باشد کار او را برایش انجام می‌دهند. نیتشان خوب است. فقط می‌خواهند زندگی را برای فرزند خود ساده‌تر کنند و فرزند خود را از ناراحتی که پس از ارتکاب اشتباه دچارش میشود حفظ کنند!
اما زمانی که پدر یا مادر همه امور را برعهده می‌گیرند کودک هرگز یاد نمی‌گیرد نقش خود را تمام و کمال و به طریقی کارآمد ایفا کند. زمانی که در انجام کاری ممارست می‌کنیم، شکست می‌خوریم و دوباره امتحان می‌کنیم و یاد می‌گیریم تا در جنبه های مختلف زندگی به مهارت دست پیدا کنیم. این فرایند یادگیری است و بدون یک تجربه ملموس، یادگیری ناقص خواهد بود. تمام آنچه که با این الگو یاد می‌گیریم این است که انتظار داریم در آینده نیز افراد مراقبت کننده دیگری در کنار ما باشند. در آینده به همسرمان وابسته می‌شویم، به فرزندمان، به دوستانمان .
چون این الگو از کودکی شکل گرفته است.
ما در انجام همه تکالیف، در کنار فرزندمان
درباره این سایت